Τρίτη 28 Ιουνίου 2011
weeping nude
From 1913, this is Edvard Munch’s Weeping Nude |
Ειναι αυτο το στομα που δεν σε φιλα ποτε γιατι το παρασυρουν κυματα μακρια μου. Και παιρνω τ' αμαξι να βρεθω πλαι στη θαλασσα. Πλαι σου. Γιατι εκεινη ειναι γυναικα και θα με καταλαβει. Γιατι εκεινη δεν αγγιζεται κι ολο φευγει. Πιανεις μια στιγμη το χαδι της κι επειτα το χανεις. Γιατι εκεινη ειναι η μονη που λιγο αγαπησες και λιγο ποθησες. Και τη ζηλευω. Και θελω να παραμεινει η μονη σου ερωμενη. Απο σημερα και για παντα. Το μονο κορμι που θα παλεψεις πανω του. Το μονο στομα που θα φιλησεις. Αν δεν ειμαι εγω, ας ειναι εκεινη. Και σε καταριεμαι να ειναι η μονη. Σε καταριεμαι να την ποθεις κι εκεινη να φευγει. Να σ' αγκαλιαζει και να σ' αφηνει. Κι οπως δεν πονεσες ποτε σου μια αγαπη να σε πονεσει. Εκεινη.
Ειναι θηλια ο ερωτας και σε πνιγει. Ειναι αιμα ο ερωτας και σε θυσιαζει. Ανεμελα. Απερισκεπτα. Δεν ξερεις. Κι ουτε προκειται να καταλαβεις. Δεν εμαθες τι παει να πει να ανεβαινεις βημα βημα τη σταυρωση, μα να συνεχιζεις. Γιατι το κορμι σου βογγα για ενα αγγιγμα. Κι αν δεν ειναι αγγιγμα, ενα βλεμμα. Κι αν δεν ειναι ουτε καν βλεμμα, μια μικρουλα σκεψη. Κι αν δεν ειναι σκεψη, εστω μια αναμνηση. Που δεν θυμασαι. Κι αν θυμασαι θα ειναι θολη. Κι αν μπορουσα θα σου εφερνα εναν σκοτωμενο γλαρο δωρο. Θα τον αφηνα στα χερια σου ετσι ξεψυχο. Λευκο και ξεψυχο. Προτου σε παρουν μακρια μου. Προτου σε παρεις μακρια μου.
Εσενα. Εσυ. Εσυ ψυχη μου.
Πέμπτη 23 Ιουνίου 2011
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)