Bargaining

Εχεις ποτε φτασει στο σημειο να παζαρεψεις τη ζωη ενος αγαπημενου σου; 

Πας με αδεια χερια και με υφος προβαρισμενου ντιλερ να πετυχεις την καλυτερη τιμη. Η τσαντα στα χερια σου ειναι γεματη με τα καρναβαλιστικα χαρτονομισματα. Δεν εχεις παρα τα χερια σου. Να δωσεις, να παρεις, να φιλησεις, να αγκαλιασεις, να ψιθυρισεις προσευχες που δεν πιστευεις, να βρισεις , να δαγκωσεις. Τι παζαρια να κανεις με τον χρονο οταν και  μονο η θεα σου με κουστουμι επισημο σου μοιαζει τοσο γελοια. Το περιμενες οτι θα εφτανε αυτη η στιγμη. Καποτε φτανουν ολες αυτες οι στιγμες που μισεις. Και ολωσδιολου δεν σε νοιαζει τι θα φορεσεις ή γιατι σου μιλησαν ασχημα ή πως πρεπει να οργανωσεις το αυριο σου επιτελους. Καθολου δεν σε νοιαζει που γινεσαι μουγγη σε εναν ξενο τοπο. Δεν σε νοιαζει τοσο καθολου που οι τοιχοι του νεου δωματιου σου ειναι χαρτινοι. Δεν σε νοιαζει που τα καστανα ματια που σου καιγανε καποτε το μυαλο περασανε τυχαια και φυγανε ξανα. Και δεν προκειται πια να τα ξαναδεις. Σου μνημονευσαν για ακομα μια φορα εικονες που ποτε δεν εζησες και ξυπνησαν αγαρμπα ξανα τα εκατο χρονια μοναξιας σου. Γεμισες μελαγχολια και μεσα σου ευχεσαι να ειναι παντα καλα αυτα τα φευγαλεα ματια. Γιατι καποτε τα αγαπησες ακομα κι αν δεν γνωρισες. Δεν σε νοιαζει η ζεστη. Και δεν σε νοιαζει να μοιρασεις λιγο απο το δικο σου χρονο για να μεινει ακομα λιγο στον ασχημο κοσμο μας ενα πλασμα τοσο ομορφο. Το βασιλειο μου για  πεντε  παραπανω χρονια. Η τεχνη κανει κυκλους γυρω απο τη ζωη. Και παρολο το παραπονο σου αγαπας ολα τα γνωστα κι αγνωστα προσωπα σου παραπανω. Διαφορετικα. Ουσιαστικα. Τελειωσανε τα ρηματα με ημερομηνιες ληξεως: αγαπω-αγαπουσα-αγαπησα-ειχα αγαπησει. Σκετη ατοφια: η αγαπη.

Μια βρισκω το σπιτι μου και μια το χανω. Καθε κοκκαλο του κορμιου μου ποναει. Οπου κι αν με αγγιξεις ποναω. Βγηκα απο το αυγο μου και ποναω. Μολις ξεδιπλωθηκα στην καταδικασμενη μου καθετοτητα και δεν εχω συνιθισει ακομα. Το κορμι μου βαδιζει με δυσκολια. Ακουει χωρις να εκπλησσεται πλεον. Απλα προσπαθει να μαθει να περπαταει στρωτα στο νεο κοσμο του. Ξετυλιγεται απο τις παλιες ζελατινες χωρις να σκεφτεται πως σαν σβησει τα κερακια φετος θα ευχηθει οπως παντα να κυλουσε παλι πισω στο τσοφλι. Φετος θα ευχηθει ο Χρονος να ξεγελαστει και το παζαρι να πιασει.

Φετος θα ευχηθει για την αγαπη απο μαργαριταρι.