Ναι θα γινω μελο. Ναι δεν ξερω τι μου γινεται, που θα βρισκομαι σε ενα μηνα, γιατι ολα μου πανε στραβα, ποια χελωνα με κατουρησε ρε πουστη μου δεν ξερω. Αυτο που ξερω πως ακομα ψαχνω το σπιτι μου κι ακομα την αγαπη μου. Τις αγκαλιες μου τις ξαναβρηκα μετα απο καιρο. Ας μην ξεχασουν. Ας μην ξεχασω κι εγω ποσο τις αγαπω. Ενα τζιν με λεμονη στιμμενο, ενα φιλι στο στομα κι ας πορευτουμε στην ακρη του κοσμου. Καπου θα εχει μια στεγη και για μας τους σαλτιμπαγκους αυτη η ομορφη πλαση. Δεν θα εχει?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου