υπαρχει αγαπη

Παιρνοντας τον οποιο, τυχαρπαστο δρομο θα δουμε που θα μας βγαλει. Ισως η ζωη εχει την δυναμη αυτη της φυσικης να σε τραβαει προς το κεντρο σου. Κι οσο κι θελεις να πας αλλου, εκει, παντου, εκεινη παλι στο δρομο σου θα σε βγαλει. Σ' εναν δρομο που δεν ηξερες και δεν διαβασες σε κανεναν χαρτη. 

Ο ορθολογισμος μου εχει κι αυτος τις δυσειδαιμονιες του και δεν τ' αρνηθηκα ποτε οσο παραλογο κι αν μου φαινεται το ανορθολογητο. 

Ανατολη και δυση. Ειμαι και τα δυο. Το θηριο που παλευει με τη γατα σαλονιου, οπως θα εγραφε σημερα ο Καζαντζακης.

 Με φοβο ακολουθω τουτο το δρομο για να δω που θα με βγαλει. Αρκετα προσπαθησα να παρω αποφασεις. Οι λεπτομερεις συντεταγμενες δεν με βγαλαν πουθενα περα απο την αμφιβολια. Ας αφησουμε την τυχη λοιπον. 

Αρκετα με ταλαιπωρησε η λογικη και η καρδια. Ενα παιχνιδι ανταγωνισμου επανω στο σωμα μου και στη ζωη. Κυριες μου αντιο. Για την ωρα. Με κανατε να χασω το μυαλο και την αγαπη μου. Στην τυχη που αφηνομαι ευχομαι να τα βρω και τα δυο χαμενα μου ανταμωμενα σε ερωτικο χορο. Κι ας συνεχισετε εσεις την αιωνια εχθρα σας. Γεννηθηκα για ν' αγαπω και τελευταια εχω ξεχασει ν' αγαπω. Τιποτα δεν απομενει περα απο αυτο. Κι οσο εχουμε μια ζωη και μια επιλογη για καθε λεπτο ο μονος τροπος να ζησεις τις πολλαπλες ζωες που ορεγεσαι ειναι μεσα απο την τεχνη ή μεσα απο εκεινους που αγαπας. 

Ενα αμαξι, πολλα αυριο και μια ξεμυαλισμενη τυχη. Θα δουμε. Ειναι ισως μια μορφη τεχνης και το να αφηνεσαι. Αφηνομαι. Χαιδολογω τ' αγριμι και φιλω τη γατα. Οσο ειστε κομματια απο τη σαρκα μου και αιμα απο το αιμα μου θα μαθετε να πορευεστε μαζι. Εσεις και γω. 

Οι τρεις μας.