Tiempo de Soleá--Ojos de Brujo

Get this widget Track details eSnips Social DNA

Rodeá de tanta gente y yo me siento tan solaMi corazón es como una bomba pum pum!!! Una bomba
De relojería fina a punto de estallar
Extranjera y con papela caducá
No hay son ni guaguancó que me consuele
El tiempo es de soleá y a mi me dueleVoy por la calle y escuchando los quejíos
El futuro en cada esquina pende de un hilo
Y entre apretones de manos se juegan el destino
De la tierra y de los seres que en ella vivimos
No conocen el respeto, les sigue un oscuro sino
Con lo linda que es la vida!! En que la habéis convertío!!!
La situación tiene danger, mucho danger
Siempre prisa por llegar a ninguna parte
La situación tiene danger, mucho danger, mucho danger!!!
Por la calle balas perdías, ¡críos y crías van!
Equilibrio en la cuerda floja, ¡se me para la vida!
De ver tanto sufrimiento, de ver tanto delirioA mi me quita el sentío, voy con el pecho partío
No hay son ni guaguancó que me consuele
El tiempo es de soleá y a mi me dueleVoy por la calle y escuchando los quejíos
El futuro en cada esquina pende de un hilo...
Detrás de las cuatro paredes por el callejón de atrás
Soleás y martinetes las cartas están marcás
Detrás de las cuatro paredes por el callejón de atrás
Tiros y tiros van!! Tiros y tiros van!! Van!!
Aquí un poquillo de jiphip flamenquillo
Pa toas las quillas, pa tós los quillos
Aquí un poquillo de jiphop flamenquillo
Pa que te metas por la vena cosa rica chica sí!!!

And I have no face, I have wanted to efface myself. . .

Portia Wounding Her Thigh, 1664--Elisabetta Sirani

Προσπαθω να σχισω τη θλιμμενη Μαρια-Ηλεκτρα απο πανω μου. Μαζι με την ερωμενη μου κοβω το παλιο δερμα ωστε να αναγεννηθω.Κοκκινα λουλουδια γεμισε το σωμα μου.

Ποσο τ' αγαπαω αυτα τα λουλουδια.

Ποσο τα μισω αυτα τα λουλουδια.

εΙΝΑΙ το πιο αναγεννησιακο αφροδιασιακο. Ξυπνας πιο ζωντανος απο ποτε. Η καρδια παλλεται παλι απο την αρχη και συ βαφτισμενος στην κολυμπηθρα του δικου σου κοκκινου παιρνεις τα ονοματα που σου 'ρχονται 'κεινη την ωρα στο νου. Και γινομαι φωτια ή ενα τριανταφυλλο στα χερια της κοπελας απο το Γουανταναμο που ενεπνευσε το γνωστοτερο κουβανεζικο τραγουδι κι ας μην το 'μαθε ποτε της . . Και γινομαι χαμογελα στα χειλη ενος παιδιου με θλιμμενα ματια, μα που να κατι ειδε . . γευτηκε μια αγκαλια και για αυτο το κλεφτο λεπτο γινομαι το γελιο του . . Ντυνομαι την πορφυρα και πλεον με γεμιζει η ηρεμια. Ο Johnny Panic πεφτει στα διχτυα μας σαν εξαγριωμενος ταυρος και λαβωνεται. Μπερδευεται στη μανια του και απορροφημενος απο το παιχνιδισμα της μπερτας μ' αφηνει για λιγο στην ησυχια μου.

Να μην σκεφτομαι.

Να μην φοβαμαι.

Να μην με αγχωνονουν τα χιλιαδες "αν" και τα μυριαδες "γιατι".

Ειναι περιεργο ποσο τρομακτικα αλλαζουνε ολα τελευταια. Η στασιμοτητα χρονων σαν να σαπισε τα ξυλα του φραγματος και πλεον τα νερα του ορμητικου χρονου παρασερνουν και τραβανε ιλιγγιωδως τα παντα παρακατω. Για τους υπολοιπους βεβαια ολα αυτα. Γω απλα φυτευω λουλουδια στους κηπους του κορμιου μου και δινομαι απληστα στην βιο-κηπουρικη προσπαθωντας να κερδισω εστω καποια απ' τα χαμενα. Σαν απελπισμενος τζογαδορος που τα 'χει χασει ολα στην πρεφα, μα με τα λιγοστα ψιλα στην τσεπη πασχιζει να βγαλει τα μισα εστω . . μη γυρισει με εντελως αδειες τσεπες. Φτηνες παρηγοριες, μα πως να βγεις στο φως . . Πως να επιστρεψεις σπιτι τοσο τρομαγμενος?

Οταν δεν σου εχει απομεινει τιποτα περα απο τη γυμνια σου?

Ποια ματια να κοιταξεις ισια και να μην τα νιωσεις καθρεφτες που σπανε και κοβουν?

Αλειφεσαι την αλμυρα σου . .

Παλι και παλι.

Γαληνευεις.

Κολυμπας ισως προς την πορεια της παραδοξοτητας και της μοναξιας. Ισως δεν υπαρχει γυρισμος. Μα δεν ειναι επιλογη. Τιποτα απο αυτο που εισαι δεν ειναι επιλογη σου. Οι υπολοιποι συνεχιζουν και συ πρεπει να βρεις καποιον τροπο να επιβιωσεις. Δεν ειναι τοσο απλο οσο θα επρεπε. Δεν ειναι ενστικτο για εσενα. Αν τουλαχιστον ειχες καποια αγκαλια . . Πολλα "αν" Μαρια-Ηλεκτρα . . Και η ιστορια του Κομματιου-που-Λειπει ειναι η δικη σου ιστορια . . Η ιστορια του καθενος μας . .

Ποτε θα μαθω να κυλαω μονη μου?

Ηλιος και βαθρες και μια ομορφη παρεα . . . Δεν θελω να σκεφτομαι το "μετα" . . . Το μετα κρυβει μια Barbara Wong και τουλιπες στην πορτα μου αφημενες . . .

Para yayas y gamberros--Gadjo

Get this widget Track details eSnips Social DNA

Get this widget Track details eSnips Social DNA

Get this widget Track details eSnips Social DNA

Get this widget Track details eSnips Social DNA

. . . because every moment is a drop in the ocean . . .

Κοιταζω τις στιγμες που φευγουνε και δεν προφταινω καν να τις δω. Απλα μενει ο αποηχος απο τα ποδοβολητα τους . . . You went with the tide and now a fish in the sea to find . . But to put the boat-emotion you got to get out of your depth . . .

Τετοιες φωνες σε κανουν να θελεις τοσο απελπισμενα να ερωτευτεις. Εχω ενα ορφανο "σ' αγαπω" στην καρδια. Ξυπολητο και κουρελιδικο. Ζητιανευει φορωντας φανταχτερα ρουχα γιατι ντρεπεται τη φτωχεια του. Ειναι απελπισμενο μα περηφανο. Εξαλλου στο αιμα μου κυλαει λιγο απο το αιμα μιας γιαγιας που στα χρονια της Μεγαλης Πεινας του Εμφυλιου δεν μπορουσε να απλωσει το χερι να ζητησει ελεημοσυνη κι ας γουργουριζε η κοιλια της μερες. Κι ας ειχαν θαψει τον πατερα της ζωντανο. Κι ας εκλαιγε στα φουστανια της μανας της καθε νυχτα. Το ορφανο μου κλαιει κι αυτο τα σεληνοφωτα δειλινα μεσα μου. Δεν αφηνει κανενα ιχναδι στα χειλη ή στα ματια. Λιγο μοναχα. Να φαινεται στους αγαπημενους που αντεχουν τις φωνες, τα αγχη, τα λαθη και τις παρανοιες μου.

Πως να το παρω αγκαλια το ορφανο μου να του πω οτι ολα θα πανε καλα οταν θελω να γκρεμισω τον Εαυτο μου σε τοιχους και σιδερενια αγκαθια για το χρονο που εχασε, για ανθρωπους που ξοδευτηκε χωρις λογο, για μια νεοτητα που παραπεε σ' εναν εγκλεισμο οταν θα πρεπε να τραγουδα ολα τα ερωτικα τραγουδια στο φεγγαρι, να λουζεται τεκιλα διπλα στη θαλασσα και να χορευει με περαστικους διαβατες ο,τι τραβαει η ψυχη της . . ?

Οι δυναμεις τεινουν να φυγουν σαν στεκομαι ακινητη για ενα λεπτο. Ενα μοναχο λεπτο. Γιατι βρισκουν ευκαιρια οι σκεψεις. Θα βγουν απο την κρυψωνα τους. Και πλεον δεν καταδεχονται καν να μεταμφιεστουν σε Σειρηνες με ωραια οψη. Μ' εχουν του χεριου τους. Το ξερουν. Και το ξερω.

Μουσικη . . . Μουσικη . . . Μουσικη . . . Μαζευτηκαν απο τις ακρες του κοσμου στη Βαρκελωνη και εκει τραγουδουν χωμενοι σ' ενα μινι-βαν. Ετσι θα ονειρευομουνα τη ζωη μου. Μηπως ξερουμε ποσο θα ειναι αυτο το αυριο που χτιζουμε? Η Αννα ειπε οτι ζουμε συμφωνα με τις μνημες που θα θελουμε να εχουμε στο μελλον. Κι εχει δικιο. Ξεχναμε ομως οτι δεν οριζουμε τιποτα απο αυτο το χρονοδιαγραμμα. Μουσικη και ανθρωποι που μπαινοβγαινουν πλεον με στροβιλωδεις ρυθμους. Πιανω απο τα δαχτυλα μορφες και φιγουρες και απλα αφηνομαι . . . Ποσο θα ηθελα να αφησω . . να εγκαταλειψω τουτη την πολη με το φλεγομενο φορεμα μου. . να τα καψω ολα και να μην γυρισω ποτε πισω . . . Ολα ειναι τοσο περιεργα πια . . . Η αφη . . Η γευση . . Η οραση . . Μονο γι αυτους που αγαπω μπορω να ειμαι σιγουρη . . . Και αν ειχα ενα τζινι ξερω και τις τρεις ευχες μου . . .

We fell in together by accident . . . it was never meant to be more than a bubble . . . Αυτη τη συνεχεια του τραγουδιου μουρμουριζω στο ορφανο μου . . . χαμογελωντας ομως . . . Εχει εμενα κι εγω εχω ενα "σ' αγαπω" μεσα μου . . . Ειμαι παιδι της Ηλεκτρας και δεν επαψα να βλεπω την ομορφια και αυτο ειναι το πολυτιμοτερο σημαδι που κρυβω μεσα μου . . .

Amor Verdadero--Afrocuban

Guajira, el son te llama, a bailar, a
Gozar.
Guajira, el son te llama, a bailar, a
Gozar.

Amigo pida otra copa, caramba,
Que este cantor le convida.
Que aunque a ustedes no le importa
Voy a hacerles la historia de mi vida.
Amà mucho a una mujer
De mi alma la más querida.
Me traiciono la perdida, caramba
Que ingrato y mal proceder.
Ella me hizo beber
Ella me hizo un perdido
A la droga me tirÃ, amigo mío,
y a la cárcel fui llevado.

Los amigos me olvidaron
Solo mi madre lloraba
A Dios pedía y rogaba
Que salvara su hijo.

Recuerden lo que les digo
Que en la prision y en la cama
Solo nuestra madre nos ama, caramba,
no hay dinero, no hay amigos
Linda guajira, mi son te llama!
Y al piano Don RubÃn González.
Oiga compay mire quien viene por allí,
Compay barbarito Torres....Special.

Guajira el son te llama, a bailar, a gozar.
Las dos palabras que más
Me llenan de recocijo
Es cuando me dicen hijo, es cuando digo
Mamá.
Guajira el son te llama, a bailar, a gozar.

La madre es un surtidor
De miel que nunca cierra
Es un astro de la tierra
Brilla mucho más que el sol.

Guajira el son te llama, a bailar, a gozar.
No le teme a la negrura
Del vicio y todo su espanto.
Pienso en mi madre
Y su encanto me cubre con su ternura.