Sometimes we can choose the path we follow. Sometimes our choices are made for us. And sometimes we have no choice at all.

Chantal is having a relationship with a sentence

Just one of those things

A chance meeting that grew into something for both of them

Πεστε Στην Οξυτοκινη Ακομα Την Ψαχνω

που ειναι?

Πεστε Στην Οξυτοκινη Ακομα Την Ψαχνω

που ειναι?

Πεστε Στην Οξυτοκινη Ακομα Την Ψαχνω

που ειναι?

Πεστε Στην Οξυτοκινη Ακομα Την Ψαχνω

που ειναι?

Πεστε Στην Οξυτοκινη Ακομα Την Ψαχνω

που ειναι?

Πεστε Στην Οξυτοκινη Ακομα Την Ψαχνω

που ειναι?

Πεστε Στην Οξυτοκινη Ακομα Την Ψαχνω

που ειναι?

Πεστε Στην Οξυτοκινη Ακομα Την Ψαχνω

που ειναι?

Πεστε Στην Οξυτοκινη Ακομα Την Ψαχνω

που ειΣαι?

Που εισαι καλη μου Οξυτοκινη?

Που εισαι?

Που εισαι?

Θελω να ντυθω μαιναδα

Θελω να κατασπαραξω οσους δεν συμμεριζονται τη λατρεια σου

Γω σε λατρευω

Ποθω να σε γευτω μεχρι τα μυχια του εγκεφαλου μου

Καινουργιες νευρωνικες γεφυρες να υψωσεις

να ενωσεις τα κενα

να σβησεις τις οπες

. . . τις οποιες οπες . . .

"Σε χαζευω.. Σε χαζευω.. Σε χαζευω.."

Η φραση τυλιγεται σεμνο ρουχο γυρω μου να με ζεστανει

Γιατι η μοναξια της απουσιας ποναει

Ποναει πιο πολυ απο χιλιες βουκεντρες που σουβλιζουν τις σαρκες

Ποσο φτηνα πουλας τον εαυτο σου για ενα φιλι

Ποσο φτηνα δινεσαι σ' ενα ψεμα

Φτιαχνεις ολοκληρους πυργους πανω σε μια φραση

Και ο πυργος σκορπαει με το πρωτο κυμα

Οχι κανενα μεγαλο κυμα

Εναν μικρο παφλασμο της γαληνης

Και μενεις ολογυμνος με την αγωνια και τη διψα σου

Με χαζευες ενα απογευμα που χαθηκε στη ληθη σου

μα μενα η φραση σου χαρακωθηκε στο κορμι μου . . .

Ειμαι τρελη και παραλογη. .

Να 'ξερες μοναχα. .και να σε νοιαζε... εστω και λιγο . .

θελω να γεννησω τα παιδια της χαρας μου

Σε χρειαζομαι να ανοιξεις τις διοδους του σωματος μου

Χωρις εσενα η μητρα μου θα μενει κλειστο αυγο

Ο κολπος μου δυσβατο μονοματι

Κι οταν γεννηθουν τα κοριτσακια μου

Σε χρειαζομαι να ζουληξεις εκ των εσω τα στηθη μου

Να γαλακτορροω συνεχεια

Να μην αφηνω στιγμη νηστικα τα παιδια μου

Ποια μανα το κανει αυτο?

Πεστε Στην Οξυτοκινη Ακομα Την Ψαχνω

που ειΣαι?

Πεστε Στην Οξυτοκινη Ακομα Την Ψαχνω

Διχως εΣενα κανενα Παθος

Με εΣεΝΑ ΣΠΑΡΑΓΜΟΣ

Κανενας οργασμος

δεν θα οργωνει το κορμι μου

Μου κανω ερωτα

Νυχτες

Μερες

Απογευματα

ματαια

ματαια

ματαια

ΜΑΤΑΙΑ

Θελω την ιερεια της Αγαπης

Πες Στην Οξυτοκινη Ακομα Την Ψαχνω

Να μπει μεσα στο σωμα μου

αγρια

Χωρις να ρωτησει τιποτα

Να γδαρει τις ακρες απο το στρογγυλεμενο σωμα

Να το γεμισει γωνιες

Αιμα σε εντονο κοκκινο

Να εχει βεψει τα στηθη

Χειλια σκισμενα

Το κορμι σε συσπαση

Η πραξη του ερωτα βιαιη

Να μ' αγαπαει μα να με βιαζει

Να μ' αγαπαει μα να με ποθει με ολα τα παθη της σαρκας

Φουσκωμενη η ηβη

Και το στυγερο οργανο της πορθησης ανελεητο . .