Παρασκευή 30 Απριλίου 2010

Romantic and not Romantic Pushkin

 PК А. П. КЕРН


Я помню чудное мгновенье:
Передо мной явилась ты,
Как мимолетное виденье,
Как гений чистой красоты.

В томленьях грусти безнадежной,
В тревогах шумной суеты,
Звучал мне долго голос нежный,
И снились милые черты.

Шли годы. Бурь порыв мятежный
Рассеял прежние мечты
,
И я забыл твой голос нежный,
Твои небесные черты.

В глуши, во мраке заточенья
Тянулись тихо дни мои,
Без божества, без вдохновенья,
Без слез, без жизни, без любви.

Душе настало пробужденье,
И вот опять явилась ты,
Как мимолетное виденье,
Как гений чистой красоты.

И сердце бьётся в упоенье,
И для него воскресли вновь
И божество, и вдохновенье,
И жизнь, и слезы, и любовь.

To A. P. Kern.


I remember a wonderful moment
As before my eyes you appeared,
Like a vision, fleeting, momentary,
Like a spirit of the purest beauty.

In the torture of hopeless melancholy,
In the bustle of the world's noisy hours,
That voice rang out so tenderly,
I dreamed of that lovely face of yours.

The years flew quickly. The storm's blast
Scattered the dreams of former times,
And I forgot your tender voice,
And the features of your heavenly face.

In remoteness, in gloomy isolation,
My days dragged quietly, nothing was new,
No godlike face, no inspiration,
No tears, no life, no love, no you.

Then to my soul an awakening came,
And there again your face appeared,
Like a vision, fleeting, momentary,
Like a spirit of the purest beauty.

And my heart beat with a rapture new,
And for its sake arose again
A godlike face, an inspiration,
And life, and tears, and love, and you.


Το παραπανω ποιημα λεγεται πως ειναι το ωραιοτερο ερωτικο ποιημα στα ρωσικα. Γραμμενο απο τον Alexander Sergeyevich Pushkin  για την ερωμενη του Anna Petrova Kern. Παντρεμενη εκεινη απο χρονια μ' εναν γερο που μισουσε φλερταρε ασυστολα στην Αγια Πετρουπολη. Μεχρι που το καλοκαιρι του 1825 η τυχη της συναντηθηκε με τον νεαρο καζανοβα λογοτεχνη. Ο Pushkin ειχε πολλες ερωμενες, η Anna Petrova ομως εμεινε στην ιστορια λογω του πιο λυρικου ποιηματος αγαπης. Τωρα αν μας φαινεται κοινοτοπο λογυδριο φταιει η αγγλικη μεταφραση. Ο Nabokov κοροιδευε τους αγγλους μεταφραστες. Ειναι αδυνατον η μαγεια των λεξεων να αποδοθει σε αλλη γλωσσα.

Βεβαια επειδη καλος ο ρομαντισμος μα η πραγματικοτητα ειναι πολυ πιο καυστικη, ο Pushkin αργοτερα αναφεροταν στην Anna Petrova αποκαλωντας την "πορνη της Βαβυλωνας" και σε συνομηλιες με φιλους ελεγε με εστετ διαθεση: "με τη βοηθεια του Θεου την πηδηξα εκεινη τη μερα".

6 σχόλια:

ΠΡΟΒΑΤΟ, ΟΧΙ ΑΡΝΙ είπε...

Θ' αποκυρήξω αυτή την πραγματικότητα την καυστική. Ένας μαλάκας, όσο καλός ποιητής κι αν είναι, στη ζωή του παραμένει μαλάκας. Και θα συνταχθώ με την Άννα Πέτροβνα. Δικό της είναι το ποίημα, αυτή ήταν η εικόνα, η έμπνευση...

Υγ. Μου 'ρχονται κι εμένα καμιά δεκαριά ιστορίες πίσω από όμορφα τραγούδια ή κείμενα, ικανές να με ξενερώσουν ακόμη και μετά από δεκαήμερο μεθύσι.

Provato είπε...

αχ αγαπημένος Πούσκην! (άμα λάχει τον διαβάζω κ από το πρωτότυπο, χεχεχε χάου μό μπαηλήγκουαλ κεν γιου γκο;)

xxxxx

Provato είπε...

α, αυτός από πάνω μου, μου έκλεψε το όνομα λολ λολ

Sophey-Franny είπε...

provato neto sketo an boreis na mou steileis k mia akrivi metafrash sta ellhnika tha s agapisw polu!

Provato είπε...

Πολύ ευχαρίστως! :-)

Sophey-Franny είπε...

περιμενω!