Is there a home where heavy earth
Melts to bright air that breathes no pain,
Where water leaves no thirst again
And springing fire is Love's new birth?
Ολα εχουν πλεον αλλαξει οριστικα. Βλεπεις τα ιδια προσωπα, τα ιδια μερη, ακους τα ιδια τραγουδια και τα ιδια λογια μα ειναι ολα τοσο διαφορετικα πια. Σαν να αποκτας καινουργια ματια και αυτια και γλωσσα και χερια. Μα εγω δεν ειμαι ετοιμη γι αυτο το μεγαλο βημα που θα με παει παρακατω. Θα 'θελα καποιον διπλα μου, καθε στιγμη, καθε λεπτο μεχρι να παρω τη βαθεια ανασα και να κανω τη βουτια στο νερο. Κι υστερα οταν σηκωθω ψηλα στην επιφανεια θα αντικρισω εναν αλλο κοσμο. Καθε φορα γκρεμιζεις και χτιζεις απο την αρχη. Για αλλους αυτη ειναι η μαγεια της ζωης. Η ομορφια της ειναι η πολυμορφια της. Μα εμενα με τρομαζουν οι αλλαγες. Και ισως ισως. . αυτος ο "καποιος" που αναζητω να ειναι τωρα δα διπλα μου. Παντοτε εψαχνα την αγαπη και τις αγκαλιες εξω. Ποτε δεν κοιταξα μεσα μου.
Νιωθω περιεργα εδω και καιρο. Αναμεικτα συναισθηματα και μπερδεμενες σκεψεις. Παιδιστικα φερσιματα και μια αδρανεια που απροσκλητη χτυπησε το κουδουνι την πιο ακαταλληλη στιγμη. Δεν ξερω αληθεια γιατι συμβαινουν ολα αυτα. Και δεν εχω το κουραγιο να τα βαλω κατω να καταλαβω. Μπορει αργοτερα. . Πολυ αργοτερα να καθαρισουν ολα. Προς το παρον σχεδιαζω ενα μελαγχολικο καλοκαιρι με πολυ διαβασμα και χωρις σκεψεις με αιχμηρα δοντια.
Εχω χασει ενα κομματι της καρδιας μου. Ομως οι μνημες και οι αγαπες και τα φιλια δεν χανονται. Δεν θα χαθουν ποτε. Ειναι κομματια του πυλου απο τον οποιο σμιλευτηκα ολα αυτα τα χρονια. Μακαρι να βρω το δρομο μου. Τον δικο μου δρομο. Τα εχω κανει τοσες φορες θαλασσα που επαψα να μετραω.
Και λυπαμαι και κλαιω και θυμωνω και η στοργη γινεται οργη και η απραξια αυτοτιμωρια.
Θα κανουμε καιρο να τα πουμε.
Δεν ξερω. Η απαντηση σε ολα ειναι: "Δεν ξερω". Και απλα ευχομαι και ελπιζω να ειναι τα περισσοτερα υπερβολες του μυαλου μου.
Young Love lies dreaming;
But who shall tell the dream?
Θα βαλω αποψε μια μια τις ινδιανικες κουκλιτσες μου κατω απο το μαξιλαρι μου και στην καθεμια θα πω απο μια μου εγνοια. Και μακαρι σαν ξυπνησω αυριο να εχουν παρει τις εγνοιες μου μακρια οπως λεει ο μυθος.
Δεν θα ζητησω αλλες συγγνωμες γιατι οι συγγνωμες ειναι σαν πορνες. Φτηνες .
Melts to bright air that breathes no pain,
Where water leaves no thirst again
And springing fire is Love's new birth?
Ολα εχουν πλεον αλλαξει οριστικα. Βλεπεις τα ιδια προσωπα, τα ιδια μερη, ακους τα ιδια τραγουδια και τα ιδια λογια μα ειναι ολα τοσο διαφορετικα πια. Σαν να αποκτας καινουργια ματια και αυτια και γλωσσα και χερια. Μα εγω δεν ειμαι ετοιμη γι αυτο το μεγαλο βημα που θα με παει παρακατω. Θα 'θελα καποιον διπλα μου, καθε στιγμη, καθε λεπτο μεχρι να παρω τη βαθεια ανασα και να κανω τη βουτια στο νερο. Κι υστερα οταν σηκωθω ψηλα στην επιφανεια θα αντικρισω εναν αλλο κοσμο. Καθε φορα γκρεμιζεις και χτιζεις απο την αρχη. Για αλλους αυτη ειναι η μαγεια της ζωης. Η ομορφια της ειναι η πολυμορφια της. Μα εμενα με τρομαζουν οι αλλαγες. Και ισως ισως. . αυτος ο "καποιος" που αναζητω να ειναι τωρα δα διπλα μου. Παντοτε εψαχνα την αγαπη και τις αγκαλιες εξω. Ποτε δεν κοιταξα μεσα μου.
Νιωθω περιεργα εδω και καιρο. Αναμεικτα συναισθηματα και μπερδεμενες σκεψεις. Παιδιστικα φερσιματα και μια αδρανεια που απροσκλητη χτυπησε το κουδουνι την πιο ακαταλληλη στιγμη. Δεν ξερω αληθεια γιατι συμβαινουν ολα αυτα. Και δεν εχω το κουραγιο να τα βαλω κατω να καταλαβω. Μπορει αργοτερα. . Πολυ αργοτερα να καθαρισουν ολα. Προς το παρον σχεδιαζω ενα μελαγχολικο καλοκαιρι με πολυ διαβασμα και χωρις σκεψεις με αιχμηρα δοντια.
Εχω χασει ενα κομματι της καρδιας μου. Ομως οι μνημες και οι αγαπες και τα φιλια δεν χανονται. Δεν θα χαθουν ποτε. Ειναι κομματια του πυλου απο τον οποιο σμιλευτηκα ολα αυτα τα χρονια. Μακαρι να βρω το δρομο μου. Τον δικο μου δρομο. Τα εχω κανει τοσες φορες θαλασσα που επαψα να μετραω.
Και λυπαμαι και κλαιω και θυμωνω και η στοργη γινεται οργη και η απραξια αυτοτιμωρια.
Θα κανουμε καιρο να τα πουμε.
Δεν ξερω. Η απαντηση σε ολα ειναι: "Δεν ξερω". Και απλα ευχομαι και ελπιζω να ειναι τα περισσοτερα υπερβολες του μυαλου μου.
Young Love lies dreaming;
But who shall tell the dream?
Θα βαλω αποψε μια μια τις ινδιανικες κουκλιτσες μου κατω απο το μαξιλαρι μου και στην καθεμια θα πω απο μια μου εγνοια. Και μακαρι σαν ξυπνησω αυριο να εχουν παρει τις εγνοιες μου μακρια οπως λεει ο μυθος.
Δεν θα ζητησω αλλες συγγνωμες γιατι οι συγγνωμες ειναι σαν πορνες. Φτηνες .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου