hide MY tears

τυλιγμενη στο σωμα

με τα χερια σχοινια

το μυαλο δεσμωτη

κατρακυλω στα χωματα

κι υστερα βρεχει

και το χωμα γινεται λασπη

ποσο δυσκολοτερο το κυλισμα

τα πνευμονια σωνονται

τα χειλια παυουν να μιλουν και να φιλουν

αρχινανε να αναπνεουν να σε βασταξουν στη ζωη

αυτη τη ζωη που ολο σε κοροιδευει και σε φωναζει "χαζη"

και φευγει μικρη Λολιτα να γητεψει εραστες κι ερωμενες

θυμωνει το μυαλο

λυσσαει απο θυμο

μανιασμενα χτυπαει την καρδια

κι επειτα δινει εντολη να σηκωθω στα δυο μου ποδια . .