Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2008

Mad Girl's Love Song

Η ζεστη ανελεητα ξεραινει την επιφανεια του κορμιου. Μια ανυδρη ερημος η σαρκα μου. Ενα αναγλυφο τοπιο πολιτισμων που πλεον εχουν παρακμασει. Πανε ολες οι δοξες, ολα τα μεγαλεια. Παει η μικρη ασχημη παπια που προσμενε να γινει Κυκνος. Παει η εφηβη Μαρια-Ηλεκτρα που ερωτευοταν καθετι και καθε εναν. Οι Μαγιας μεγαλουργησαν, προσφεραν στο αμοιρο κορμι μου ενα ενδοξο, ευτυχισμενο παρελθον. Βολτες με τον παππου Αλεξη [ποσο μου λειπει ο παππους που δεν προλαβα να γνωρισω και που τον νιωθω τοσο μεσα μου σαν ολοι μου λενε οτι του μοιαζω. . . ποσο μου λειπει. . . ητανε ο πρωτος μου "ερωτας εξαλλου εκει γυρω στα εξι μου. . οταν τον πηρανε τα λευκα αλογα μακρια μου. .], εκδρομες στο χωριο με τη γιαγια και τον παππου Κωστα--κολυμπουσαμε στην αφιλοξενη θαλασσα με τις μεδουσες κι υστερα καταληγαμε σε ξεροχωραφα τρωγοντας ενα βαζακι ελιες γιατι απο την αδημονια ειχαμε ξεχασει το φαγητο σπιτι. Μια σβουρα με καστανοκοκκινες μπουκλες και σοβαρο μουτρακι. Κι υστερα καπως, καποτε οι φυλες περιπλεχτηκαν Στον εμφυλιο... Το κορμι μου μαρτυραει τα κατακαθια της αλλοτινης ευημεριας.

Στον γραφειο του Τρατελλη ξαναζω εκεινα τα χρονια. Ολοκληρος ο πεθαμενος πλεον για παντα πολιτισμος των Μαγιας αναβιωνει επωδυνα στη μνημη μου. Στη μνημη των κυτταρων μου. Τα επομενα δυο ραντεβου μας στη σειρα αναβαλλονται. Αλλα επειτα σκεφτηκα: και τι εγινε? Σαμπως θ' αλλαξει κατι? Ισως ειναι καλυτερα ετσι... Ο Τρατελλης δεν ειναι κανεις μαγος να αναστησει τον αρχαιγονο πολιτισμο... Δεν ειναι θαυματοποιος να με κανει κυκνο... Δεν ειναι καν η Καλη Νονα μου ν' ακουσει το μοιρολοι της Φωκιας...

Φοβαμαι τη μερα που οι φιλοι θα κοιτανε ο καθενας την παρτη του και τη ζωη του και την οικογενεια του και τα λεφτα του και το μελλον του...

Γεννιομαστε μονοι... Λιωνουμε αβοηθητα μονοι... Και στο μεταξυ μεσα απο χιλιαδες γνωριμιες ή σχεσεις αντιλαμβανομαστε οτι τελικα: Και μονοι ζουμε.

Αρχιζω να σκεφτομαι το μελλον. Το αυριο. Το αν ξερω τι ειναι αυτο που θελω. Η ευτυχια του ερωτα κηδευεται στην πρωτη μου αγαπη. Ο σιωπηλος παππους Αλεξης με τα μελαγχολικα ματια που δεν γελουσε ποτε. Θυμαμαι να με εχει αγκαλια. Θυμαμαι να τον αποζητω. Θυμαμαι το αγγιγμα του. Ποσο μου λειπει και ποσο θα τον ηθελα τωρα κοντα μου. Πηρα αυτη τη λυπη των ματιων του. Ουτε το χρωμα, μητε το σχημα. Μοναχα αυτη τη λυπη που γλυκαινει στις χαρες. Μ' εκανε να γελαω ο παππους μου. Μ' επιανε απο το χερι και μου αγοραζε καραμελες. Κι επειτα ο Φελιξ με το κλειστο δωματιο και τα διαβασματα του. Η φωτογραφια που ειδα κολλημενη στη ντουλαπα οταν ημουνα δεκα χρονων. Τα κοροιδεματα για το τρυφερο αγκαλιασμα με το κοριτσι και η οργη του θειου και η εξαφανιση της φωτογραφιας. Αυτη η οργη ειναι απο το αλλο αιμα. Οχι του παππου Αλεξη. Εκεινος ειχε την ηρεμια των βουνων στα χειλη του. Κι ομως μια του λεξη εφτανε να σε κανει κομματια... λενε. Μεσα μου στοιβαγμενες οι αγαπες για αυτους τους δυο. Μεσα μου η μειλιχια Μαρια και η θυελλωδης Ηλεκτρα που νομιζει μπορει να προσπερασει τα παντα. Η Ηλεκτρα που μανιαζει και στην οργη της απανω μπορει και να ξεσκιζε τις σαρκες του ιδιου της του γιου. Κι επειτα ο Πατερας. Το μαυρο παπουτσι που μεσα του φωλιασα σαν ποδι. Τετοια η λατρεια μου για τον μονο αγαπημενο που μ' απομεινε ζωντανος... Every woman adores a Fascist...
Ειμαι τοσο τρομαγμενη και τοσο μπερδεμενη. Μπορω να τα καταφερω? Θελω να παω παρακατω. Θελω να τελειωνει ολο αυτο.

Θελω να βρω το σπιτι μου επιτελους.
Που βρισκεται κρυμμενο??
Κουραστηκα. Κουραστηκα.
Κ Ο Υ Ρ Α Σ Τ Η Κ Α

8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Μαρια-Ηλεκτρακι, χωρις να ειμαι σε θεση να κρινω εχω την εντυπωση οτι παραδινεις σημασια σε εναν αποτυχημενο (;) ερωτα
ενηγουεη γιου νοου μπετερ
Θα μπορουσα αν επιθυμεις να πω διαφορες γνωμες και σκεψεις αλλα θα βοηθουσε πολυ να ξερω την ηλικια σου (απ-νταουν)
Διοτι εντελως αλλη απηχηση και ερμηνεια εχουν τα (εμπνευσμενα)γραφομενα σου αν εισαι 20 ή 40. Μα εντελως αλλη

Sophey-Franny είπε...

oxi akrivws. to post me to paidiko tragoudaki einai afierwmeno sthn agaphmenh mou filh pou einai makria twra.. kai th xreiazomai kai me pianei to egwistiko mou kai niwthw tupseis pou ths exw thumwsei gt kanei afto pou prepei kai einai kalutero gia ekeinh kai xairomai... alla... ouf!

epeita einai h elleipsh tou erwta genika. kai eidika--an kai gia na eimai eilikrinhs den xerw an htan erwtas h oxi. einai to oti mou leipei h aftopragmatwsh mesa apo ton erwta. kai exei polu monaxia to na mhn exeis erwteftei pote alithina. kai einai polu odunhro na niwtheis oti erwtevesai ton kapoion san peinasmeno paidi pou psaxnei ena psixoulo. alla telika oute ki afto tou dinetai.

ki epeita einai ena swro alloi provlhmatismoi. gia to avrio. gia tous filous pou xanodai, gia to oti den proxwraw sth zwh mou.... gia to oti den xerw ti thelw na kanw epaggelmatika... GRRRRR... kai mesa s' ola afta den exw oute enan gluko erwta na m' agaliazei--oute thn filh mou na mou fwnazei na sunelthw kai pw sola tha pane kala... to diko ths "kala" einai to mono "kala" pou me kanei na hremw...

ax... posa dakrua borei na xwroun se 2 matia???

ps--eimai 25 dan!

Ανώνυμος είπε...

a) na min exeis erwteftei pote alithina? kai pws to krineis afto?
b) logiko kai anamenomeno einai stin 'tryferi' (pote den katalava ti ennooume me afti ti leksi..)ilikia twn 25 DAN (prosekste parakalw to dan, ola ta lefta) na exeis tetoious provlimatismous, toy styl pou pame, pws tha pame ekei (me oles aftes tis apergies twn astikwn klp), epaggelmatika, erwtika klp.. edw alloi tous exoun xwris na einai se 'tryferes' (..ante pali..) ilikies..
c) leei mia paroimia.. tis nyxtas ta kamwmata.. leei kai o Arkas : kapote tha ta thymomaste ola afta kai tha gelame (o mellothanatos to eipe..!). Dearest, na eisai sigouri oti tha vrethei mia zesti agkalia pou tha goiteftei apo to einai sou kai (vevaiws) apo to legein sou. Edw alloi vrikan 2 zestes agkalies (..taftoxrona tromara tous) kai as min sxoliasw tin poiotita tou legein tous..
d) parakalw ta anwthen na min eklifthoun ws multiple choice, kai na diavastoyn parafta. efxaristw

Sophey-Franny είπε...

xoxoxoxo--ta spas file :P

ama exeis megalh kardia xwraei 2 agalies--ti na kanomen twra? eisai large tupos :P

an perimenw na me erwteftoun apo to mualo m'... xoxo kalo xeskonisma to rafi!

ouf--variemai... alla me diavazeis fanatika re kai gelaw ;) je t aime en oligois :P

ΠΡΟΒΑΤΟ, ΟΧΙ ΑΡΝΙ είπε...

Καλά Χριστούγεννα Μαρία-Ηλέκτρα... Ευαίσθητο κορίτσι.

antinetrino είπε...

Μαράκι γεια χαρά… διαβάζοντας την ανάρτηση ένιωσα ένα πλάκωμα και είχα την αίσθηση ότι αντιλαμβάνομαι στο έπακρο κάθε σου λέξη…….. και με έπιασε μια μανία να σου γράψω κατεβατά ολόκληρα με οδηγίες και συμβουλές για το πώς θα βγεις από αυτή την κατάσταση… τελικά όμως κατάλαβα ότι αυτό θα ήταν μια ηλίθια πράξη γιατί ΟΙ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΚΡΑΤΑΝΕ ΛΙΓΟ ενώ συνήθως ΜΑΣ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΜΟΝΟ ΟΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΤΕΞΟΥΜΕ….

Μια μέρα θα ξυπνήσεις και όλα θα είναι όπως τα θέλεις … προετοίμασε μόνο τον εαυτό σου να το δεχτεί… Η ΥΠΟΜΟΝΗ ΕΙΝΑΙ ΤΕΧΝΗ…….

Σε φιλώ δυνατά στα μούτρα… γεια.

Sophey-Franny είπε...

Προθαβατακι!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Μου λειψες μωρε--που εισαι???? :)

Αντι-νετρινο πως τα περνας?????? αχ--τελεια-τελεια! Στειλε κανα μεηλ οποτε μπορεις χωρις φωτο γτ θα ζηλεψωωωω! :P

La souffrance! quelle divine méconnu! Nous lui devons tout ce qu'il ya de bon en nous, tout ce qui donne du prix à la vie; nous lui devons la pitié, nous lui devons le courage, nous lui devons toutes les vertus.

* Suffering — how divine it is, how misunderstood! We owe to it all that is good in us, all that gives value to life; we owe to it pity, we owe to it courage, we owe to it all the virtues.

;)

sylfaen είπε...

Ειχα καιρο να σε δω, αλλα σπαρταρας ακομη.
Υπεροχο κειμενο, με ξυπνησες, κι αληθεια μου χεις λειψει. Ο τροπος σου να διηγεισαι τα πραγματα.
Σε ζηλευω που ακομη εχεις την ευαισθησια να γραφεις ετσι.. εγω τα σκοτωσει προ πολλου αυτα με συμβουλες επιβιωσης που δεν θα σου δωσω.
Ο καθενας το δρομο του.

Σε περιμενω στην γειτονια να τα πουμε.